|
– „У кимсалар Аллоҳ хусусида талашиб-тортишиб турган ҳолда бўладилар“. [13:13]
бу ердаги (محال ) сўзи ҳийла, тадбир, қудрат маъноларида.
(إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِـي وَيُمِيتُ қайсики Иброҳим: «Парвардигорим тирилтириб, ўлдирадиган зотдир», деди) Иброҳим а.с. дастлаб мана шу ҳужжатни келтиришдан бошлади. Лекин тоғут ўзини катта олди, саркашлик қилди ва ўзининг ҳам қатл қилиш ёки кечириб юбориш билан ўлдириб, тирилтиришга қодирлигини айтди.
قَالَ أَنَا أُحْيِـي وَأُمِيتُ
(у: «Мен (ҳам) тирилтираман ва ўлдираман», деди) аслида унинг бу гапи Иброҳим а.с. келтирган ҳужжатга жавоб бўла олмас эди. Чунки тирилтириш йўқдан бор қилиш ёки ўлиб бўлган одамни қайта тирилтиришдир. Нумруднинг қилган иши эса бундай иш эмас. Унинг гапи катта кетиш, саркашлик қилишдан бошқа нарса эмас.
Иброҳим а.с. бир ҳикмат билан Нумруднинг мана шу гапининг ўзида тўхтаб қолмади. Унга, сенинг бу ишинг ўликни тирилтириш ҳисобланмайди, деб ўтирмади. Бунинг ўрнига тирилтирадиган ва ўлдирадиган Зот нарсаларнинг ҳолатини умуман тескари тарафга буриб юборишга ҳам, тамоман бошқа махлуқни дунёга келтиришга ҳам Қодир бўлишини айтди.
فَإِنَّ اللّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ
(Албатта Аллоҳ қуёшни Машриқдан чиқаради. Сен уни Мағрибдан чиқаргин-чи?) мана шу ерда кофир гангиб, довдираб қолди. Негаки, энди саркашлик ҳам, фирибгарлик ҳам, устамонлик ҳам иш бермасди. Шу билан тоғут подшоҳнинг йиқилгани фош бўлди.
(فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ шунда бу инкор қилувчи довдираб қолди) яъни, мағлуб бўлди. Келтирилган ҳужжатнинг зўрлигидан довдираб, чора тополмай гангиб қолди.
Ҳар доим золимларнинг аҳволи мана шундай бўлиб келган. Уларда ҳеч қачон тош босадиган, бирор қимматга эга бўладиган ҳужжат, далиллар бўлган эмас. Улар ҳар доим ўзларининг фирибгарлик билан, устамонлик топиб айтган гапларини ҳужжат, далил, деб келганлар. Уларнинг бундай ҳужжатлари ҳеч нарсага арзимайдиган, заиф, ночор ҳужжатлардир. Улар ишларни ўз оқимидан бошқа томонга буриб юборадилар, ҳақиқатлар ва мезонларни ҳам алмаштириб қўядилар.
وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
(Аллоҳ золим кимсаларни ҳидоят қилмайди).
126-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232